Konkurs z batonami Wedel Panna Cotta i Tiramisu

Zjadłaby, pochłonęłabym batonika tiramistu. Kiedy? Kiedy mąż tak mnie wkurzy, że aż para mi uszami ucieka. I wtedy, gdy wieczorem usiądziemy przy ulubionej grze planszowej. I na smuteczek mały, jesienny taka słodycz idealna. Zawsze i wszędzie jest czas na słodką chwilę przyjemności 🙂

Najchętniej zjadłabym batonik tiramisu…. w romantyczny włoski letni poranek w Toskanii….
W toskańskiej willi budzi mnie słońce prześwitujące przez delikatne tiulowe zasłonki…. Przeciągam się w wykrochmalonej pościeli i lekko po omacku sięgam w stronę nocnego stolika, obok łóżka… Na pachnącej pinią deseczce stoi krucha filiżanka z aromatyczny espresso i spodeczek z batonikiem…. Łyk kawy połączony ze słodyczą deseru… Boski początek dnia

Z mama przy kawie, bo dawno juz jej nie widzialam a przy czyms slodkim zawsze dobrze sie gada. Przesylam pozdrowienia z Australii. Justyna

Tiramisu taki kawowy kopniak na dobry początek dnia 🙂

Batonik tiramisu połamany razem z jogurtem naturalnym uwierzcie niebiański smak….

Wybieram batonik Panna Cotta, jest delikatny i kojarzy mi się z latem. Najchętniej zjadłabym go po powrocie do domu w któryś z jesiennych pochmurnych dni, by smakiem przywołać wspomnienie ciepła i słońca i poprawić sobie nastrój 🙂

Gdy czeka mnie robota jem panna cotta, a gdy się rozpuści w pysiu to wtedy tiramisu 🙂

Mój wybór padł na batonik Tiramisu. Zawsze chciałam zwiedzić Włochy…taki batonik był by tego namiastką 🙂
A gdybym mogła, to zjadłabym go w towarzystwie włoskiego mężczyzny, może w pobliżu Koloseum?.. a co! 😀 Pozdrawiam!

O rety, zjadłabym batonika Tiramisu a zaraz po nim Panna Cotta. Mam okropny smak na słodycze, nawet ciężko patrzeć na zdjęcia batoników. Niestety, jestem matką Polką karmiącą i stosuję ostrą dietę eliminacyjną, by dowiedzieć się, co tak strasznie uczula mojego 3 miesięcznego synka. Mój jadłospis to kasza jaglana, ryż, jabłka i marchew. O wedlowskich słodyczach mogę tylko pomarzyć. Znając moje zamiłowanie do słodkości wiem, że po odstawieniu synka od piersi szybko nadrobię zaległości 🙂

Czy jest lato czy jest zima, czy pogodnie, czy też nie,
tylko w Wedlu jest nadzieja, tylko on pobudza mnie.
Batonik Tiramisu jest moim codziennym spełnieniem,
poezją smaku i choćby na chwilę od trosk zapomnieniem.
Batonika zjadłabym wspólnie, podarowałabym Mężowi i sobie,
by z nim przeżyć słodkie chwile, jak wtedy gdy zakochaliśmy się w sobie.
Każdy dzień to dla nas Tiramisu, a delektowania się smakiem Wedla,
dodaje pozytywnych wibracji, poprawia nastrój i wszystko się spełnia.
Jego aromat i magia sprawia, że staję się bardziej zrelaksowana,
zanurzam się w krainę marzeń, a to przyjemność warta zapamiętania.
Takie idealne chwile sprawiają, że błysk w naszym oku się zawsze pojawia,
to element stylu życia, celebracja chwili, która jest warta pielęgnowania.

Uff… Dobrze, że przypomniałaś 🙂

Panna Cotta czy Tiramisu?
najlepiej by było dojść do kompromisu.
Jeśli już jednak wybrać muszę,
to jednak na smak Tiramisu się skuszę.
Krem delikatny, pyszny kremowy;
do tego nugat trochę kawowy.
Kiedy bym zjadła to pyszne co nieco?
Możliwości jest naprawdę dużo.
W domu, w pracy, w lesie na spacerze,
wszędzie gdzie tylko jego smak mnie zabierze,
zjadłabym ten baton też jadąc na rowerze.
Przy telewizorze, w samochodzie, podczas lotu balonem.,
możliwości jest naprawdę dużo by móc najeść się tym batonem.

Śnieg pokrył już zbocza gór, Tatry otulone są białą pierzynką … razem z Michałem cały dzień spędziliśmy na stoku, kiedy zapada już zmrok podążamy górską ścieżką wijącą się wśród drzew zanurzonych w śnieżynkach migoczących w świetle księżyca. Wiatr smaga policzki a mróz szczypie w nos, wokół cisza … nagle w oddali migoce światło w oknie małej, drewnianej chaty. W środku jest ciepło i przyjemnie, wszak w kominku szalone tango tańczy ogień a dom wypełnia korzenny zapach gorącej herbaty. Zatapiamy się w spokoju … Napój rozgrzewa ciała, koi dusze, rozbudza zmysły, splata dłonie … zajadamy batoniki Wedla Tiramisu i wspominamy nasze rzymskie wakacje … aż do chwili, gdy księżyc odwraca wzrok i przygasza gwiazdy 😉

Mężczyzna na szali smaki niecodzienne stawia, a że łasuch z niego niesamowity… Wedlowi nie odmawia! 🙂 Czasem to na chandrę remedium, innym razem uśmiech złapany w przelocie codzienności.
Ale dziś, skoro – mikołajkowe – rzec by można, pytanie to niebanalną fantazję trzeba wrzucić do baku myślowego i zakrzyknąć:
„PANNA COTTA, Tyś mą wybranką i zimową, zaiste, Kochanką!”
Ale celebrować Cię będziemy we dwoje! Jak to, z Ukochaną na spacerze lub w alkowie – ktoś zapyta? Nie, z Ukochaną Córeczką! 🙂
Tu zamyślił się… Kilka zaledwie minęło miesięcy, gdy sam został, a dzieciaki odwiedzają go z dwutygodniową częstotliwością. Kropla w morzu potrzeb, choć życie jest nieprzewidywalne…
Tamtego lipcowego popołudnia Bieszczady we dwoje zwiedzali. On ją niósł na barana, Ona szczęśliwa się śmiała! W malinowym chruśniaku przypadkiem wylądowali. Wargi czerwienią nabrzmiałe, soczystością owoców szczęśliwe, jak i tych dwoje!
To taki slajd z przeszłości, budzący pozytywne uczucia. Ale przecież wkrótce Sylwester, pewno mroźny, w swej aurze wyjątkowy, choć zimny.
I znów będą razem, bezalkoholowy szampan się poleje, strużka życzeń popłynie.
Może to byłby czas odpowiedni, by wskrzesić „wczoraj” odrobinę, by pożaglować w tamten świat spontanicznej beztroski? W istocie, ujrzał obraz w którym niby opłatkiem dzieli się malinową pokusą ze swoją Pauliśką…
Okazja, jakich mało, może dlatego zatem tak bardzo by się tego smaku chciało! 🙂